سبد خرید شما خالی است.
بدون شک یکی از مرگ‌آورترین و وحشتناکترین بیماریهای مرغ و دیگر پرندگان، بیماری نیوکاسل میباشد.
یک کابوس وحشتناک برای صاحبان مرغداری‌ها و پرندگان پرورشی با آمار تلفات بالا !
در گذشته به علت تلفات بالای این بیماری از آن بعنوان طاعون مرغی یاد میکردند.
در این مقاله از وبسایت گیربکس اعتماد در باره بیماری نیوکاسل، علائم و روش‌های تشخیص بیماری، روش‌های درمان و پیشگیری از آن صحبت خواهیم کرد.
تا انتهای این مطلب را مطالعه کنید تا با تمامی عوامل بیماری آشنا و راه‌های درمان آن را فرا بگیرید.
بیماری نیوکاسل به سه نوع ضعیف، متوسط و قوی میتواند گله ماکیان را درگیر خود کند که در نوع قوی سرعت انتقال و تلفات سنگین و بسیار زیان بار خواهد بود.
خوشبختانه برای این بیماری واکسن وجود دارد، و اگر در زمان مناسب به گله تزریق شود تا حد بسیار زیادی گله را در برابر این بیماری بیمه میکند.
اما بیماری نیوکاسل چیست؟ و در صورتی که گله با آن درگیر شد چگونه آن را تشخیص و برای نجات آنها چه باید کرد؟
عامل اصلی بیماری نیوکاسل ویروسی است از خانواده پارامیکسوویریده که عامل ایجاد کننده بیماری swollen head syndrom(SHS) یا همان کله بادی میباشد.
جالب است بدانید این ویروس هم خانواده ویروس عامل بیماریهای انسانی مثل اوریون و سرخک میباشد، به همین خاطر بیماری نیوکاسل گاهاً ژئونوز یا مشترک خوانده میشود.
در افرادی که دائماً با گله‌های درگیر بیماری نیوکاسل در ارتباط هستند و یا در آزمایشگاهها و مراکز تولید واکسن کار می‌کنند علائمی از قبیل سردرد، قرمزی چشم، سردردهای میگرنی و حتی در یک مورد مرگ هم گزارش شده است.
ویروس نیوکاسل توانایی بسیار زیادی در زنده ماندن در کود و لاشه مرغ تلف شده دارد، و این یکی از دلایل انتشار زیاد این ویروس است. ویروس نیوکاسل میتواند تا ماه‌ها در گوشت منجمد در دمای منفی بیست درجه زنده بماند.
دمای صد درجه سانتیگراد به مدت یک دقیقه باعث از بین رفتن این ویروس میشود، در ضمن عوامل شیمیایی ضدعفونی‌کننده و شعله افکنی داخل سالن و محوطه مرغداری باعث از بین رفتن این ویروس خواهد شد.
همچنین این بیماری توانایی سرایت به سایر ماکیان مانند بوقلمون، اردک و غاز، بلدرچین، قرقاول، کبوتر و حتی پرنده های زینتی مانند طوطی سانان را دارد.
این بیماری برای اولین بار در جزیره جاوه اندونزی در سال ۱۹۲۶ مشاهده و به صورت رسمی در ۱۹۲۷ در بندر نیوکاسل انگلستان ثبت شد و از این رو به این نام نامگذاری شده است.
کشور انگلستان در جهت انهدام بیماری و جلوگیری از عدم انتشار جهانی آن تلاش های زیادی انجام داد اما کشور اندونزی که منشا اولیه انتشار این ویروس بود، تلاش زیادی انجام نداد و سبب گسترش جهانی این پاندمی شد.
در واقع پرندگان مهاجر و وحشی این ویروس را با خود حمل و به نقاط مختلف جهان انتقال دادند و سبب مرگ و میر و تلفات زیاد طیور و پرندگان پرورشی و وارد آمدن خسارت مالی زیادی به مرغداران و پرورش دهندگان شد.
۱- از طریق هوا
۲- از طریق آب و خوراک آلوده
۳- از طریق تجهیزات آلوده و جابجایی آنها بین مزارع
۴- از طریق انتقال از پرندگان وحشی
۵- از طریق جوندگان و حشرات آلوده
اگر در طول دوره ضدعفونی، برای سوسک‌های بستر، موش‌ها و سایر جوندگان و حشرات فکر اساسی نشود و اقدام به از بین بردن آنها نکنید می‌توانند بعنوان ناقل بیماری به دوره بعد باشند.
رعایت بهداشت محیط و سالن مرغداری، بیشترین اهمیت را از نظر درگیری گله با انواع بیماری‌ها دارد.
از جمله علائم این بیماری میتوان به: نفس کشیدن با دهان باز، نفس نفس زدن، خس خس کردن سینه، داشتن سرفه و عطسه، وجود اسهال آبکی یا سبز رنگ، کاهش اشتها و کاهش وزن ، لرزش بدن و افتادگی بال ها اشاره کرد.
همچنین علائم دیگری همچون کز کردن و گوشه گیری، عدم تعادل در راه رفتن و ایستادن، داشتن سرگیجه ، در موارد حاد فلج شدن پاها و پیچیدن گردن به سمت بدن و… میتواند به شما در تشخیص به موقع این بیماری کمک کند.
علائم کالبدگشایی بیماری نیوکاسل ایجاد زخم و خونریزی در بافت زیر پلک چشم، لوزه‌های سکومی، بزرگ شدن غیر طبیعی طحال همراه با خونریزی پیش معده و روده میباشد.
البته بعضی از علائم بیماری نیوکاسل با سایر بیماریهای طیور مشابه میباشد، در نتیجه عجولانه تصمیم به درمان خودسرانه نگیرید، در اولین اقدام پرنده بیمار را از گله جدا کنید و با یک دامپزشک خوب تماس بگیرید.
بهترین راه پیشگیری از بیماری نیوکاسل واکسیناسیون میباشد، که این کار باید توسط دامپزشک و متخصص این کار انجام شود.
روش‌های واکسیناسیون نیوکاسل عبارتند از : ۱- روش قطره ۲- روش اسپری ۳-روش آشامیدن
در روش قطره بیش از ۹۰درصد گله تیتر میگیرند، در روش اسپری ۶۰ تا ۶۵ درصد و در روش آشامیدنی در بهترین حالت ۵۰درصد گله تیتر میگیرند.
در روش واکسیناسیون آشامیدنی دمای آب بسیار حائز اهمیت است و باید بین ۶ تا ۱۵ درجه باشد، اگر این مورد رعایت نشود باعث میشود که گله خوب تیتر نگردد و انتظاراتی که از واکسن داریم برآورده نشود.
در زمان نگارش این مقاله درمان قطعی برای بیماری نیوکاسل وجود ندارد اما اگر بیماری به موقع تشخیص داده شود با واکسیناسیون و قرنطینه کردن پرنده بیمار میتوان از تلفات بیشتر جلوگیری کرد.
کارهای دیگری که به بهبود شرایط گله کمک میکند وجود دارد که با انجام دادن آنها گله شرایط بهتری را تجربه خواهد کرد.
بیماری نیوکاسل موجب تب بالا در پرنده خواهد شد پس با خوراندن داروهای ضد تب میتوان تا حدی تب آنها را کنترل کرد و همچنین برای جلوگیری از کم اشتهایی گله از گوجه و یا رب گوجه فرنگی استفاده کرد.
به این صورت که ۲ تا ۳ کیلو رب کوجه فرنگی را با ۱۰ لیتر آب مخلوط کرده و با ۱۰۰ کیلو دادن به هم بزنید و در اختیار گله قرار دهیم.
همچنین استفاده از ملاس چغندر بخاطر پتاسیم و قند موجود در آن جهت تحریک اشتهای مرغ عالی عمل میکند.
مخلوط کردن ۲۰کیلو هویج در یک تن دان هم روشی خوب و کمک‌کننده است.
بهترین داروی ضد التهاب و تب‌بر گیاهی زردچوبه است که سرشار از مس، آهن، پتاسیم و منیزیم میباشد، و خاصیت ضد قارچ و ضد میکروبی دارد.
همچنین استفاده از دارچین که خاصیت ضد تب دارد و استفاده از ب‌کمپلکس که محرک اشتهاست توصیه میشود.
و کلام آخر : با اینکه هنوز درمان مشخصی برای این بیماری کشف نشده اما با استفاده از تغذیه صحیح ، دادن آب و مولتی ویتامین کافی و استفاده از آنتی بیوتیک و سایر داروها تحت نظر دامپزشک تا حدی می توان این بیماری را مداوا کرد.
اما در صورتی که مرغ و خروس ها به نیوکاسل نوع شدید و حاد مبتلا شده باشند و علائم عصبی مانند فلج شدن در آنها ظهور پیدا کرده باشد مداوای آنها سخت تر خواهد بود.
سؤالات متداول :
بیماری نیوکاسل چیست و چه علائمی دارد؟
عامل اصلی بیماری نیوکاسل ویروسی است از خانواده پارامیکسوویریده که عامل ایجاد کننده بیماری swollen head syndrom(SHS) یا همان کله بادی میباشد.
راه‌های پیشگیری از بیماری نیوکاسل چیست؟
واکسیناسیون به موقع و رعایت اصول بهداشتی در سالن و محوطه و همچنین عدم ارتباط با پرندگان وحشی بهترین روش‌های پیشگیری می‌باشند.
_____
مطالب مرتبط
شنبه تا چهارشنبه: از ساعت 8 الی 20
پنجشنبه: از ساعت 8 الی 13
جمعه: پشتیبانی از طریق سایت و ایمیل